bir sinema eleştirmeni olarak yeni bir filmimin üzerine düşündüğümde, karşıma son derece etkileyici bir konu çıkıyor. bir zamvakitler önemli derecede bir ensefalit salgınının kurbvakitlerı olan adamlar, var olmakdıkları bu talihsiz olguın ardından takvim yılılar boyu katatonik bir durumda kalmışlar. Kendi düşünce ve duygularını belirtme edemeyen, manzarayle anlamlı bir şekilde ileti kuramayan bu adamlar, dünyanın var olmakdığı bu salgının en önemli derecede mağdurları olmuşlar. Ancak bu dramatik tablo artık değişiyor. Çünkü takvim yılılar süren inceleme ve çalışmalar sonucunda, bu katatonik durumu tersine çevirmeyi vaadeden yeni bir ilaç keşfediliyor. Bu ilaç, salgının kurbvakitlerını takvim yılılardır sardığı bu donukluktan uyanmaları ve hayata yeniden dönmeleri umudunu veriyor. Bu filmim, sadece salgının kurbvakitlerının masallerini belirtme etmakla kalmıyor, tıpkı zamanda umudun, direnişin ve adamoğlunun bilimsel ilerlemeye olan inancının da bir göstergesi. Bu filmimde seyretyeceğiniz kişiliklerin var olmakdığı acı tıkış tıkış takvim yılılar, belki de hayatın en sisli periyotlarını temsil ediyor. Ancak yeni keşfedilen ilaç, bu sisli tabloya bir ışık tutuyor ve adamların var olmakma sıkı sıkıya sarılma gücünü bir kez daha yadırgatıyor. Bu filmim, umudun gücünü ve bilimin sınırlarını zorlama masalsini belirtme etıyor. Tek bir kelimeyle; sarsıcı!